Προορισμός Πρώτος: Να ήταν αυτό το σπίτι μου.
__________________________________
Μην το βλέπετε έτσι, δεν το έχω αγοράσει ακόμα. Του λείπουν τα κουρτινάκια στο πάνω πάτωμα, τα έπιπλα, οι ανάλογες ρυθμίσεις για την κουζίνα και το μπάνιο, η εσωτερική διακόσμηση κ.α.
Μ’ αυτό θα ξεκινήσω το ταξίδι, χωρίς εκκρεμότητες και πράγματα που με κρατάνε πίσω.
Προορισμός Δεύτερος: Το ταξίδι.
Χωρίς χρονοδιαγράμματα, προγραμματισμένες στάσεις, ημερομηνία λήξης.
Προορισμός Τρίτος: Μια επίσκεψη στο χωριό του φίλου μου, του Οβελίξ
Προορισμός Τέταρτος: Κάπως, κάπου, κάποτε να καταφέρω επιτέλους να αλλάξω μια φορά τον χρόνο εν πλω.
Προορισμός τελευταίος: Η επιστροφή...
__________________________________
...μόνο γιατί το θέλησα.
__________________________________
Κι η πάσα φεύγει για dreamerland, μορφέα, έτσι, αερόστατο, κουκουβάγια, raffinata κι όποιος θέλει την πιάνει.
13 σχόλια:
Παίρνω την πάσα στα σχόλια γιατι δεν προλαβαίνω να γράψω.
1. Προβηγκία (Μασσαλία, Καμάργκ, FOS-SUR-MER)
2. Bαρκελώνη ( καμπ νου να φωνάζουνε στα κατάλάνικα φόρσα μπάρσα)
3. Άμστερνταμ (οπουδήποτε)
4. Βερολίνο (κάθε φορά διαφορετικό)
5. Αμοργός (Αιγιάλη για μπάνια)
Και ένας φανταστικός : GOTHAM CITY
Ωραίοι όλοι προορισμοί aerostatik, αλλά ο τελευταίος μου μοιάζει ο καλύτερος.
Stardustia, ο "πιγκουΐνος βυθού" κάπου εδώ γύρω περιφέρεται αλλά είναι ντροπαλός και δεν τον έπεισα να εμφανιστεί. :)
η ζωή μας όλη ένα ταξίδι, ε;
μ' αρέσει αυτό... :)
τους δικούς μου προορισμούς τους έχω ήδη αποκαλύψει από καιρό:
http://dreamerland.wordpress.com/2007/06/15/
σ' ευχαριστώ πάντως για την πρόσκληση!
Τι ξέρεις για το gotham city ?
Δεν είναι η γνώση που κάνει τον προορισμό ελκυστικό αλλά η διάθεση να τον γνωρίσεις.
Ζει εκεί ο μπάτμαν κι αυτό μου αρκεί.
dreamerland, sorry.
Η ζέστη δεν κάνει καλό συνδυασμό με το μυαλό μου.
Κάπως έτσι. Όνειρα θερινής νυκτός...
Χιοζίλ, όχι απλώς πήρες την πάσα αλλά μας ταξίδεψες με ένα αλλοιώτικο τρόπο...
περιττό να σου πω ότι ειδικά η επιστροφή "επειδή το θέλησες" είναι ίσως το ωραιότερο κομμάτι...
Και εγώ συμφωνώ, αλλοιώς δεν είναι προορισμοί αλλά απλώς φυγή...
ναι, σαν να τον πήρε το μάτι μου, τον πιγκουίνο, ένας με τσαχπίνικα ματάκια και κιτρινωπές πιτσίλες, δεν είναι;
Καλή σου νύχτα...
:-)
Θα του αφιερώσω ειδικό κομμάτι του πιγκουΐνου...
Να περνάτε όλοι καλά!
προορισμοί χωρίς όρια για τη xiozil... όμορφα ;)
ευχαριστώ και με τιμάει η πρόσκλησή σου, αλλά έχω αποφασίσει να μη συμμετέχω πλέον στα παιχνίδια :))
Τι ήθελες να γίνεις?
Φορτηγατζού?
Και γιατί το εγκατέλειψες το όνειρο καλή μου??
Κοίτα…φορτηγό δεν έχω, έχω όμως ένα λεωφορείο, εκεί στο «κλαδί», ξέρεις.
Τι λες? Τους μαζεύουμε όλους να πάμε καμιά βόλτα?
Χωρίς χρονικά όρια, raffinata. Χωρίς πρέπει και υποχρεώσεις που εγκλωβίζουν...
Κουκουβάγια μου, μάλλον γιατί μεγάλωσα αν και εξακολουθώ ν' αντιστέκομαι σθεναρά σ' αυτό. :)
Βόλτα;;; Φύγαμε...
Έεεετσι...έτσι που μου αρέσει!!!
Κι αν βρεις καλύτερο μέσο από το δικό μου (το οποίο βεβαίως διαθέτει ψυχη!)πες μου!!
Ναι?
Τα φιλιά μου,
ΚουκουΒάγια
Δημοσίευση σχολίου