15.11.09

κλέφτες...



__
Τσακώθηκα πάλι με τον Μορφέα...
Ξεγλιστράω στους δρόμους της πόλης.

Ψάχνω
τα κλεμμένα χαμόγελα,
την κλεμμένη χαρά,
τις κλεμμένες μας ζωές,
τους κλέφτες των ονείρων…
____________________________
*η φωτογραφία είναι από εδώ

10.11.09

Πού πάει ο χρόνος όταν φεύγει;

________________The Persistence of Memory by Salvador Dali
_____________________________________________

“Πού πάει η αγάπη όταν φεύγει…”, λέει ο ποιητής.
Αυτή την απάντηση την έχω.
Το δικό μου ερώτημα/προβληματισμός είναι “πού πάει ο χρόνος όταν φεύγει;”
Όσο κι αν κάνουμε ανάποδο πετάλι εκείνος προχωράει ακάθεκτος κι ανεμπόδιστος αφήνοντας πίσω του ρυτίδες, αναμνήσεις κι ανάμεικτα συναισθήματα από τα όμορφα και τ’ άσχημα που ανήκουν πλέον στη σφαίρα του παρελθόντος.
Όμως πού πάει;;; Πού πάει;;;

10.6.09

επιστροφή???

Με ξέχασε ο 'Αγιος. Με ξέχασε και την επόμενη χρονιά κι εγώ ακόμα ψάχνω να βρω τι λάθος έκανα.
Αν και, για να είμαι ειλικρινής, δεν ασχολήθηκα και πολύ μ' αυτό. Γιατί χωρίς τη μηχανή του χρόνου, να με πηγαίνει πίσω και να γλυτώνω κανένα ευρουλάκι, έτρεχα ως άλλος Βέγγος. Κάλους έβγαλαν τα ποδαράκια μου. Δεν πιστεύω να θέλει κανείς φωτογραφία;

Κι όλα αυτά με το ίδιο μυαλό χειμώνα καλοκαίρι που -κουρασμένο πια- δεν λειτουργεί πάντα και με τον καλύτερο τρόπο. Του είπα να του δώσω άδεια να χαλαρώσω κι εγώ λίγο, τίποτα εκείνο. Επιμένει να συνεχίζει να δουλεύει.
Πώς να μην δείξω κατανόηση κι εγώ όταν καμμιά φορά δεν κάνει τα πάντα άψογα?

41 ολόκληρα χρόνια εργασίας είναι αυτά, χωρίς ούτε μια μικρή αδειούλα.
Άμα σας πω ότι είχα σχεδόν ξεχάσει πως είχα κάποτε ανοίξει blog, θα με πιστέψετε???