22.7.10

που χάθηκες εσύ... που χάθηκα εγώ...

___________________________________
___________________________________
Το να γράφεις προαπαιτεί να σκέφτεσαι...
___________________________________
Για να σκέφτεσαι πρέπει να σου περισεύει χρόνος μεταξύ εργασίας και ύπνου...
___________________________________
Και... όταν σε κυνηγάει η σπιτονοικοκυρά για το νοίκι κι η διαχειρίστρια για τα κοινόχρηστα, ενώ η ΔΕΗ σε απειλεί με χοντρά μαύρα γράμματα στον λογαριασμό "ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΚΟΠΗΣ, Αγαπητέ Πελάτη...", η τηλεφωνική εταιρεία σε ενημερώνει πως έχεις εκπρόθεσμους λογαριασμούς, η τράπεζα σου τηλεφωνεί επειδή χτες έληξε η προθεσμία για την δόση της πιστωτικής σου κι αυτό την στιγμή που εσύ ενημερώνεσαι για την αύξηση του ΦΠΑ απευθείας και άμεσα από το Σούπερ Μαρκετ...
_______________________________________









________________________________

ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ...
Μόνο Τρέχεις...
___________________________

Αλλά κι όταν βρεις μια στιγμούλα για να σκεφτείς μπορείς μόνο ν' αναρωτηθείς: Γιατί μετράμε το χρόνο σε λεπτά??? Και ποια η σχέση των λεπτών με τα λεφτά???
___________________________

8 σχόλια:

aerostatik είπε...

πρέπει να ομολογήσω ότι σου έχω ιδιαίτερη αδυναμία γιατί ήσουν η πρώτη που ανακάλυψες το ιστολόγιο μου, (πριν από τρία τόσα χρονια )έγραψες σχόλια και αναδημοσίεψες τη bayadere. Μου άρεσε πάντα και ο τρόπος που έγραφες, χαλαρός και χωρίς γωνίες...
Οταν χανόσουν μελαγχολούσα λίγο και στις επιστροφές σου ενθουσιάζομαι...
Βέβαια η πραγματική ζωή βάζει τις προτεραιότητες και τις υποχρεώσεις...
Θα προσπαθήσω να μη χάνομαι κι εγώ, άλλωστε έγραψες μιαν ανάρτηση αποκλειστικά για μένα...

Ανώνυμος είπε...

Τι καλαισθητο και αισθαντικο ιστοτοπο που εχετε xizol!! και ποσο..."μαυρο" και "σκοτεινο"!!!!!Μπαινοντας για ταξιδι αναποδα στο χρονο,δεν φανταζομουν οτι θαναι με το πλοιο του Ρεμπω και μαλιστα σε τετοια ασημοσκοτεινα νερα...
Και ποσο "οργανωμενη" μελαγχολια! και "τακτοποιημενη" ευαισθησια τριγυρω!Δεν ξερω γιατι, αλλα μουφερνει στο νου μια ταινια της (μακρινης μου πια) εφηβειας.Το "ο ηλιος γελαει κοκκινα"- νομιζω δηλαδη- πανε βλεπετε χρονια...Εκει ο πρωταγωνιστης ενω ετοιμαζοταν να αυτοκτονησει κοβοντας τις φλεβες του, εβαλε απο κατω ενα δοχειο για να μην λερωσει το χαλι!!!!
Παντως ειλικρινα με κερδισατε.Σας υποσχομαι να ειμαι συχνος επισκεπτης(σιωπηλος πια ,μην τρομαζετε ,για να σας γλυτωσω απο αυτα ξερετε τα "πομπωδηκα" και εξεζητημενα τα δικα μου).
Δικος σας
"ilcorno"

xiozil είπε...

aerostatik, μην μου λες τέτοια και πάρουν τα μυαλά μου αέρα κι άντε να με μαζεύετε μετά!!!

xiozil είπε...

Αγαπητέ ilcorno,
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και για το πρόχειρο σύντομο ψυχογράφημα.
Θα σας απογοητεύσω, αλλά δεν γνωρίζω την ταινία στην οποία αναφέρεστε. Όμως, πιστέψτε με, ποτέ δεν θα έμπαινα στον κόπο να φέρω δοχείο ή κουβά σφουγγαρίσματος. Υπάρχουν άλλωστε και οι μπανιέρες που πλένονται πολύ εύκολα από τα αίματα!!

Ειλικρινα, δεν με τρομάζει ούτε η ηχηρή παρουσία, ούτε η σιωπή. Μόνο η προοπτική του αδιέξοδου στο τέλος του δρόμου, με τον τοίχο που πάνω του θα στουκάρουμε ενώ οι κάδοι απορριμάτων θα μαζεύουν τα αίματα για να μην λεκιαστεί ο δρόμος, με τρομάζει.

xiozil, ή χιοζίλ, όπως προτιμάτε

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητη χιοζιλ ειλικρινα χιλια συγνωμη.Xizol...!!!!που πηγα και το βρηκα;και ειναι και απαισιο, θυμιζει ρινικο εκνεφωμα η' σπρευ καθαρισμου η' κατι τετοιο.Ξερετε:"τωρα νεο-xizol με διπλασιο αμωνιαζολ κ.τ.λ" Και παλι συγχωρεστεμε.
Α,για να μην το ξεχασω,αν ξερετε που παει η αγαπη,(ο ερωτας) τοτε ξερετε και που παει ο χρονος γιατι αν πιστεψουμε τους ορφικους ταυτιζονται.

xiozil είπε...

Αγαπητέ/η Ανώνυμε/η,

Οφείλω να ομολογήσω πως η σχέση μου με τη Φιλοσοφική είναι ανύπαρκτη. Δεν έχω περάσει ούτε απ' έξω, κι έτσι τους Ορφικούς δεν έτυχε ποτέ να τους συναντήσω.
Αποδέχομαι λοιπόν τα λεγόμενά σας για τους ισχυρισμούς τους, αν και μια τέτοια ταύτιση αδυνατώ να την καταλάβω. Ο χρόνος υπάρχει ανεξάρτητα από την δική μας ύπαρξη- ο έρωτας πάλι όχι. Τον τελευταίο μόνοι μας τον δημιουργούμε και πάλι μόνοι μας τον καταργούμε όταν δεν προβάλουμε πλέον την ιδανική (κατά τον καθένα μας) εικόνα στο πρόσωπο του άλλου. Που πάει λοιπόν ο έρωτας; Μα φυσικά από εκεί που ήρθε...
Ο χρόνος όμως???

Υ.Γ.: Ο διαφημιστικός τομέας έχει χάσει ένα ταλεντάκι ή είναι ιδέα μου;
Παρεπιπτόντως θα ταίριαζε και σε εντομοκτόνο ή φυτοφάρμακο "...για καθαρές καλλιέργειες χωρίς δάκο και μουχρίτσα κλπ."!!

dyosmaraki είπε...

xioziiiiiiiilllll!!!!!
Καλώς την! Νάξερες πόση χαρά μου έδωσες με το σχόλιό σου. Πολύ χαίρομαι που επέστρεψες. Ξέρεις, πολλές φορές σε αυτόν εδω τον ευλογοκόσμο με κάποιους δένεσαι συναισθηματικά, και ας μην τους γνωρίζεις προσωπικά, και ας μην γράφεις συχνά σχόλια. Αρκεί που νοιώθεις πως είναι συνοδοιπόροι σου.
Κι εσένα έτσι σε θεωρώ (ίσως και κάτι παραπάνω, μη με ρωτ΄σηεις γιατί, δεν ξέρω, έτσι...)
Χαίρομαι ειλικρινά που επέστρεψες.
Καταλαβαίνω τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Από την άλλη σκέψου πως καμιά φορά είναι λύτρωση να γράφεις αυτά που σκέφτεσαι. Δεν έχει σημασία αν τα γράφεις σωστά ή χύμα. Αρκεί να γράφεις.
Δυστυχώς το αρνητικό του διαδικτύου είναι πως δεν μπορεί να αποτυπώσει τα συναισθήματα. Αλλοιώς θα σου ζωγράφιζα ένα τεράστιο χαμόγελο εδώ...να! εδώ!

xiozil είπε...

:)))