Με κουράζει…
Ίσως κι εγώ να το έχω κουράσει.
Δυσκολευόμαστε να συνεργαστούμε.
Εδώ εγώ, αλλού εκείνο.
Μιλάω για το μυαλό μου…
Νάνσυ Φρέιζερ: Το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο αργεί να γεννηθεί
Πριν από 2 εβδομάδες
welcome
xiozil@gmail.com
ποιος στ' αληθεια ειμ' εγω και που παω...
-
-
1.769 πού ανήκει το μέλλον;Πριν από 4 εβδομάδες
-
-
-
-
ΑστερόσκονηΠριν από 10 χρόνια
-
-
-
.jpg)
- xiozil
- Απ' της μάνας μου τη μήτρα, μέχρι σήμερα... Περισσότερες από τριακόσιες χιλιάδες ώρες συνωστίζονται στα κύτταρα του εγκεφάλου μου. Τριάντα οκτώ ολόκληρα καλοκαίρια ρούφηξαν λαίμαργα την υγρασία των άλλοτε φρέσκων επιδερμικών αδελφών τους. Η κόπωση των τριάντα οκτώ φθινόπωρων και των τριάντα επτά ανοίξεων διηθείται στους μυϊκούς ιστούς που κουβαλάν την ελαφρότητά μου όλα αυτά τα χρόνια. __________________07.01.07
3 σχόλια:
Για δε μπάτε τα δυό σας ένα ταξιδάκι 2-3 μερούλες να τα πείτε, να διαβάσετε κανά βιβλίο, να ρεβμάσετε να ονειρευτείτε ... έτσι να θυμηθείτε τα παλιά
xblog
Καταλαβαίνω πολύ καλά τι εννοείς...
Μια φορά, μιλώντας με έναν άνθρωπο εκ διαμέτρου αντίθετο με μένα, μου είπε το εξής. Όταν του είπα ότι η σκέψη μου θα έπρεπε να μου κολλάει βαρέα ένσημα για τις υπερωρίες που κάνω προς τιμήν της μου είπε:
Μάθε να σκέφτεσαι σωστά. Όχι πολύ.
Πόσο δίκιο είχε.
Γίνετε φίλοι.
Μόνο έτσι θα είστε καλά και οι δύο.
Σε φιλώ.
xblog, αν μπορούσα να το πείσω να συμμετέχει στο διάβασμα δεν θα είχαμε πρόβλημα συνεργασίας!
tanguera, φίλοι είμαστε αλλά κι οι φίλοι διαφωνούν καμμιά φορά.
Με τα ένσημα δεν έχω πλέον πρόβλημα. Παλιότερα δεν μου κόλαγε καθόλου, έκανα όμως απεργία κι έφτιαξαν όλα από τότε.
Δημοσίευση σχολίου