31.7.07
28.7.07
προορισμοί
Προορισμός Πρώτος: Να ήταν αυτό το σπίτι μου.
__________________________________
Μην το βλέπετε έτσι, δεν το έχω αγοράσει ακόμα. Του λείπουν τα κουρτινάκια στο πάνω πάτωμα, τα έπιπλα, οι ανάλογες ρυθμίσεις για την κουζίνα και το μπάνιο, η εσωτερική διακόσμηση κ.α.
Μ’ αυτό θα ξεκινήσω το ταξίδι, χωρίς εκκρεμότητες και πράγματα που με κρατάνε πίσω.
Προορισμός Δεύτερος: Το ταξίδι.
Χωρίς χρονοδιαγράμματα, προγραμματισμένες στάσεις, ημερομηνία λήξης.
Προορισμός Τρίτος: Μια επίσκεψη στο χωριό του φίλου μου, του Οβελίξ
Προορισμός Τέταρτος: Κάπως, κάπου, κάποτε να καταφέρω επιτέλους να αλλάξω μια φορά τον χρόνο εν πλω.
Προορισμός τελευταίος: Η επιστροφή...
__________________________________
...μόνο γιατί το θέλησα.
__________________________________
Κι η πάσα φεύγει για dreamerland, μορφέα, έτσι, αερόστατο, κουκουβάγια, raffinata κι όποιος θέλει την πιάνει.
27.7.07
...
Αδέσποτες κυκλοφορούν οι λέξεις.
Καλύπτουν την απουσία φαιο-κυττάρων.
Μπερδεύτηκαν οι έννοιες με τα νοήματα
οι θύμησες με τις επιθυμίες,
η νοσταλγία με τα όνειρα
κι οι μελωδίες με τους ήχους.
Το σώμα μου κι εγώ δεν είμαστε ένα.
Εγώ γράφω κι η καρέκλα μου είναι άδεια…
_______________________________ xιοzίλ
Kandinsky
25.7.07
Αναζητώντας το ρεστοράν στο τέλος του σύμπαντος
Ανησυχούσε, είχε ήδη αρχίσει να νιώθει μειονεκτικά: όλοι ψήλωναν και το άφηναν πίσω τους. Οι τιμές του έμοιαζαν ασήμαντες, ο κόσμος θα έπαυε ν’ ασχολείται μαζί του. Ένας μόνιμος κόμπος στο στομάχι δεν σταματούσε να του τονίζει πως στο τέλος του χρόνου θα ’χε μείνει μόνο του στα χαμηλά, με την πλέμπα, παρακατιανό κι ασήμαντο…
Όχι, κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να το αντέξει. Ότι μπορούσε θα το έκανε για ν’ ανατρέψει μια τέτοια προοπτική. Έπρεπε άμεσα να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του. Αναζήτησε συνεργάτες στην ατμόσφαιρα και το τσιμέντο και δημιούργησε το κατάλληλο team. Από κοινού κατάφεραν να πάρει δυσμενή μετάθεση η βροχή που τους χαλούσε τα σχέδια. Τώρα πια ήταν όλα θέμα χρόνου.
Έτσι, φτάσαμε ως εδώ. Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και το θερμόμετρο πετυχαίνει τους υψηλότερους στόχους του. Τα μυαλά των πλασμάτων που κατοικούν τον πλανήτη αρχίζουν να λιώνουν. Η φαιά ουσία διαχέεται στο δέρμα και μαυρισμένα κορμιά γεμίζουν τις παραλίες. Η συνταγή είναι απλή: μαρινάρισμα σε αλατισμένο νερό, λίγο λάδι για το ψήσιμο και παραμονή στον ήλιο μέχρι να ροδίσουν καλά. Εκστασιασμένοι οι κάτοικοι του πλανήτη βουτάν στο αλατισμένο νερό και περιμένουν στον ήλιο για το καλύτερο ψήσιμο.
Η απογοήτευση έρχεται μετά κι είναι τεράστια. Κανείς απ’ ολόκληρο το σύμπαν δεν τους προτίμησε σαν τους πιο νόστιμους μεζέδες. Συζητήσεις υψηλού επιπέδου, για την ποιότητα του λαδιού, την καταλληλότητα της ακτινοβολίας, το χρόνο ψησίματος καταλήγουν πως πρέπει να βρεθούν λύσεις χωρίς χρονοτριβές. Οι ανακαινίσεις πάντα προσελκύουν πελατεία. Αποφασίζεται λοιπόν η ανακαίνιση του πλανήτη. Και πρώτα πρώτα πρέπει να φύγουν απ’ τη μέση εκείνα τα παμπάλαια πράσινα διακοσμητικά και να μπουν στη θέση τους καινούργια, πιο μοντέρνα με σύγχρονο design από βελτιωμένες ποικιλίες που φυτρώνουν σε λιγότερο χρόνο συγκριτικά με το προβληματικό πράσινο που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους.
Διάχυτη αισιοδοξία επικρατούσε από τη στιγμή που βρέθηκαν οι λύσεις. Η σιγουριά πως έχει πλέον ξεπεραστεί και το τελευταίο εμπόδιο για να καταξιωθούν ως οι νοστιμότεροι μεζέδες του σύμπαντος άνοιξε νέες προοπτικές για τα πλάσματα του πλανήτη. Σε συνεργασία με το προαναφερθέν team, η επιτυχία ήταν εγγυημένη και η εξασφάλιση της φήμης του νοστιμότερου μεζέ δεν θ’ αργούσε. Θα μπορούσαν επιτέλους να πουν περήφανα στο υπόλοιπο σύμπαν: “Εμείς είμαστε οι καλύτεροι μεζέδες! Προτιμήστε μας!”
