11.9.07

τελείες



Μάσαγες τα λόγια σου προσπαθώντας να μου εξηγήσεις για την απόφαση που είχες αλλάξει.
Περιττός κόπος. Αν άφηνες το άγχος σου στην άκρη θα μπορούσες να δεις την ανακούφιση στο βλέμμα και την χροιά της φωνής μου.
Αν μ’ άφηνες να σου μιλήσω θα είχες την ευκαιρία ν’ ακούσεις πως η μητρότητα που άλλοτε μπορούσα να παρέχω, μου έχει προ πολλού τελειώσει.
___________

4.9.07

παύσεις

___________

Οι σκέψεις σταμάτησαν να κυλούν,
έπαψαν να μετατρέπονται σε λέξεις…


Το μολύβι μένει να κοιτά μ’ απορία
του χαρτιού την εκθαμβωτική λευκότητα.
Το λευκό κουράζει τα μάτια κι εκείνα κλείνουν
παραδίνοντας τις άκρες των δακτύλων
στην αγκαλιά του Μορφέα.

Τρομαγμένο κυλάει το μολύβι
βιαστικά ως την άκρη του τοίχου
και μένει κρυμμένο εκεί…
αγκαλιά με το πάτωμα.














*Το σχέδιο είναι του Μιχάλη Παπαδάκη